تابش در نطق میان‌دستور:

کشور با بحران جدی اعتماد عمومی مواجه است،

اهانت به امام اهانت به فرهنگ و ملت و مذهب ماست-

امام خمینی(ره) در این میان وجه‌المصالحه منازعات سیاسی قرار نگیرد.

یزدفردا "به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده مردم اردکان:تابش با تاکید بر اینکه کشور با بحران جدی اعتماد عمومی مواجه است، با اشاره به حرمت‌شکنی‌های صورت گرفته از شخصیت‌های انقلاب از هتک حرمت صورت گرفته به امام راحل انتقاد کرد و خواست که امام خمینی(ره) در این میان وجه‌المصالحه منازعات سیاسی قرار نگیرد.

متن کامل نطق میان‌دستور محمدرضا تابش منتخب مردم اردکان در مجلس شورای اسلامی بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
به عنوان نماینده مردم صبور و فهیم اردكان و عضوی از مجموعه نمایندگان یزد، ‌استانی كه عصاره همه فضیلت‌ها و ظرفیت‌های تمدن ایرانی و اسلامی است، خود را متعهد می‌دانم پیوسته همه حقوق آنها به ویژه حق توسعه و پیشرفت آن سامان را پی بگیرم و همچنان زبان گویای مردم در سطوح منطقه‌ای و ملی باشم.
به عنوان یك شهروند ایرانی و عضوی كوچك از خانواده نمایندگان ملت، خود را موظف می‌دانم كه در این وقت اندك در حدّ توان حق این ایام حساس را یادآور شوم:
1.   در آستانه ماه درس آموز محرّم هستیم. بهتر آنكه برای ورود به مدرسه حسینی هر آنچه را او گفت و به انجام رساند، مرور كنیم. عاشورا به تعبیر زیبای استاد محمدرضا حكیمی «خروش طنین افكن آزادگی است در زندگی، و قلب تپنده دادخواهان است در محكمه بشریت». آن درس حرّیت و آزادگی و عدالت طلبی را باز بخوانیم.
2.   ملت آگاه ما در این دوران به درستی دریافت كه فریاد هَلْ مِنْ ناصرٍ حسینی، لبیك یا خمینی است. امام خمینی (ره) نماد و نشانه عزت و حكمت و آزادگی حسینی در این عهد است. این سرمایه بزرگ را پاس بداریم و آن را وجه المصالحه منازعات سیاسی قرار ندهیم. اهانت به او اهانت به فرهنگ و ملت و مذهب ماست، با هر انگیزه و از هر كه باشد هم دور از عقل و انصاف است و هم مورد طعن و طرد هر جوان پیر این سرزمین. بر گفته و سیره و خاندان و دوستان و میراث او به آسانی چوب حراج زدن و برای از میدان به در كردن رقیبان از هر تریبون و فضا و وسیله و رسانه ملی خرج كردن نیز اهانتی بزرگتر و نابخشودنی تر است.
3.   علاوه بر این حرمت شكنی، این روزها مكان های مقدس، سرمایه ها، شخصیت‌های انقلاب و انسان‌های صاحب احترام نیز در معرض حرمت شكنی‌های تاسف برانگیز هستند. هتك حرمت از دانشگاه و حمله به دانشجویان در روز دانشجو و پس از آن به هر بهانه و با هر لباس و به هر صورتی كه باشد، ضایعه‌ای جبران ناپذیر است كه به اعتماد عمومی وارد می شود.
4.   اعتماد عمومی بزرگترین عامل بقاء كارآمدی هر نظام سیاسی است كه بر پایه فضای آزاد سیاسی، حاكمیت قانون، رسانه های مستقل و منتقد و احزاب و نهادهای مدنی قدرتمند بنا می‌شود. باید بپذیریم كه امروز متاسفانه كشور ما در این زمینه با یك بحران جدی روبروست و مهمترین سرمایه اجتماعی در كشور ما كه اعتماد نخبگان و مردم به حكومت است، در سطوح مختلفی خدشه دار شده است.
5.   این بحران به هر نامی كه باشد امروز روی همه ابعاد اداره كشور اثر گذاشته است بحران مزبور صرفاً سیاسی نیست. نمی توان از كنار آثار اقتصادی، اجتماعی، هنری، فرهنگی و حتی ورزشی آن به سادگی گذشت. وقوع این بحران در شرایطی است كه جامعه ما به رغم برخورداری از منابع و ظرفیت های فراوان معنوی و مادی با مسائل و مشكلات اساسی ربروست. كشور با داشتن دومین ذخائر گازی و چهارمین منابع نفتی جهان، جمعیت جوان تحصیل كرده، موقعیت استثنایی تاریخی و جغرافیایی، اكنون با چالش های جدی چون فقر شدید و ورود سی درصد جمعیت كشور به زیر خط فقر مطلق (مطابق معیارهای جهانی)، شكاف روز افزون طبقاتی، افزایش جمعیت حاشیه نشینهای شهری تهدیدزای اجتماعی، افزایش میزان جرم و جنایت و طلاق، بالا رفتن مصرف مواد مخدر تا حد بالاترین مصرف كنندگان جهانی و كاهش سن اعتیاد تا حد 21 سالگی، فرار مغزها، تشدید بحران های زیست محیطی به گونه ای كه از نظر تولید گازهای گلخانه ای بین 186 كشور جهان، ایران را صاحب رتبه سیزدهم كرده است، تنزل رتبه و موقعیت ورزشی ایران به نحوی كه از رده 22 المپیك به رده 51 و در آسیا از رتبه 2 به 6 رسیده است، بحران در روابط بین المللی و از دست دادن موقعیت و فرصت های مناسب جهانی مواجه است.
در این وضعیت و شرایط نمی توان فضای سیاسی را بست و از آزادسازی اقتصادی صحبت كرد. نمی‌توان توسعه سیاسی را متوقف كرد و توسعه اجتماعی و فرهنگی را در دستور كار گذاشت. نمی توان آپارتاید و بی عدالتی سیاسی داشت و از رانت خواری اقتصادی گله كرد.
نمی توان با نسل جدیدی كه محركه توسعه كشور است و فرهنگ، ادبیات، زبان و خواسته‌های جدیدی دارد، در همان قالب و با همان روشهای قدیم سخن گفت. ایجاد اعتماد در آنها نیازمند تغییر در روش، زبان و حتی استراتژی حكومت است.
6.   بپذیریم كه اداره و مدیریت كشور نیازمند استفاده از تمام توانمندیها است و باید از نخبگان، متخصصان، كار آفرینان و شایستگان جامعه استفاده كرد. اگر به آنها كاری در خور داده نمی‌شود لااقل خانه نشین و محدود و زندانی نشوند. اگر به آنها تریبونی داده نمی شود، لااقل جلوی قلم، زبان، نشریه و كتابشان گرفته نشود. در این جهت آزادی مطبوعات و احزاب و نهادهای مدنی، رفع محدودیت از دانشگاهیان و دانشجویان، آزاد شدن همه زندانیان بیگناه و رسیدگی به اتهامات كسانی كه واقعاً جرمی مرتكب شده‌اند در دادگاه‌های صالحه، مستقل و بدون تاثیر از مراكز قدرت یك ضرورت است.
7.   آنچه امروز می تواند مبنا و شروعی برای حل بحران باشد، بازگشت به قانون و در رأس آن قانون اساسی است. امری كه بارها مورد تاكید مقام معظم رهبری نیز قرار گرفته است. باید تمام اصول قانون اساسی را به یك چشم دید و بخشی از آن را كه می تواند در قاطبه ملت به خصوص نسل جوان ایجاد اعتماد بیشتر كند، یعنی فصل سوم آن «حقوق ملت» را از سوی حكومت به طور عملی مورد توجه قرار داد. بازگشت به حق مردم، بازگرداندن اعتماد، امید و نشاط به جامعه است.